ALLOS

G. Key

Hoxe non lle apetece facer de comer; está soa e quere aproveitar para facer cousas que foi adiando para cando comezasen as vacacións.

Na vila xa se ven algúns turistas que aproveitan o día chuvisquento para coñecela e mercar produtos típicos do lugar.

Nas ruínas do pazo alguén explica, en inglés, a orixe daquela casa noutrora señorial e agora na decadencia; un pouco máis abaixo un grupo de mozos e mozas toman unhas cañas nunha terraza sen lle importar as pingas que caen .

Ela entra a comer nun bar que, pola súa fasquía, seguramente nunca se encha de turistas, pero si daqueles que coñecen as delicias que elabora Maruxa cos produtos máis frescos que encontra no mercado.

Hoxe hai xoubiñas e pementos de Padrón de primeiro, e carne ao caldeiro de segundo-di Maruxa.

Acompaña o xantar cunha copa de viño e café de sobremesa.

................................................................

Algún que outro turista cóase pola porta e mira asombrado a restra de allos trala porta. Son para espantar as meigas, di Maruxa sen inmutarse.