O. Ortiz
Esperta co fresquiño que entra pola ventana aberta, arroupase , bótalle unha ollada ao reloxio comprobando que aínda é cedo para se erguer estando de vacacións. Alguén que no pensa o mesmo chámaa polo móbil . Envólvese na saba e seguindo o son atópao na mesa da cociña ao tempo que pára de soar.
Joderrrr- grita ao tropezar no cacharro da auga das gatas e sentir o frío nos pés- o que me faltaba .
A ducha quentiña prestoulle . Camiseta por riba do biquini e cafeiño na terraza contemplando a praia que daquelas horas, e a pesar do norte, estaba chea dabondo.
Á hora de comer mirou o teléfono. J. quería falar con ela por un asunto do traballo.
.......................................
Decidiu apagar o móbil ata rematar a semana de vacacións, non fora ser o demo...
1 comentario:
Me gusta verte reaparecer, te extrañaba.
Cuando era niño y estabamos en el cine y aparecia una mujer como la del cuadro gritabamos: ¡¡Que alguien le quite la sabana!!
Pero claro, ella a decidido apagar el movil y "pasar" de nosotros.
Publicar un comentario